شلنگ آتش نشانی
شلنگ آتش نشانی شلنگی با فشار بسیار بالا است که برای پاشیدن آب به آتش مصرف می شود و همچنین ممکن است مواد مقاوم در برابر آتش را منتقل کند. شلنگ آتش نشانی را می توان به موتور آتش نشانی یا شیر آتش نشانی وصل کرد و فشار آن بین ۸۰۰ تا ۲۰۰۰ کیلو پاسکال است. خشک کردن شلنگ آتش نشانی پس از استفاده اهمیت زیادی دارد زیرا آبی که در شلنگ باقی می ماند ممکن است موجب خراب شدن آن شود. در نتیجه، خانه های آتش نشانی دارای ساختارهای بزرگی هستند که برای خشک کردن شیلنگ ها طراحی شده است.
اولین شلنگ آتش نشانی مربوط به حدود سال ۱۶۰۰ است درست در هنگامی که هلندی ها برای اولین بار این وسیله آتش نشانی را به عنوان جایگزینی برای مدل های خاموش کردن با سطل تولید کردند. با گذشت زمان، شلنگ آتش نشانی به گونه ای تکامل یافته است که فشار بیشتری را تحمل می کند.
در ساختمان های بزرگ یا تأسیسات مستعد آتش سوزی، شلنگ های آتش نشانی اغلب در نقاط دسترسی مناسب در راستای دیوارها وصل می شوند و بر یک لوله ایستاده قرار می گیرند. اگر آتش‌سوزی رخ دهد، شخصی می‌تواند محفظه شلنگ را باز کند و آن را روشن کند و به سرعت به منبع آبی دسترسی پیدا کند که می‌توان از آن برای مهار آتش استفاده کرد. این شلنگ آتش نشانی به‌طور کلاسیک به سبک تاشو می‌شوند تا به کارگیری آنها آسان شود، اگرچه برخی از آنها روی قرقره وصل می‌شوند.
سیستم های اطفاء حریق و شلنگ آتش نشانی به یکپارچگی و سازگاری اجزای خود اتکا دارند و آزمایش ها برای استانداردهای ایمنی و عملکرد توسعه‌یافته قطعات برای سیستم‌های اطفای حریق که مطابق با استانداردهای جهانی طراحی، نصب و نگهداری می‌شوند و قطعات مورد تایید با استانداردهای قابل اجرا مرتبط هستند. کسب و کارها، مصرف کنندگان و مقامات نظارتی در سراسر جهان گواهینامه های ایمنی را می شناسند و به آنها اعتماد دارند و شرکت ها مزیت رقابتی خود را با استفاده از تخصص بی نظیر علم ایمنی تقویت می کنند.
